Veliku nepoznanicu za sve istraživače predstavljao je period od sedam dana koji su naši preci uveli u  Srbski kalendar. U Prirodi ne postoji nijedan astronomski ili materijalni fizički parametar koji bi ukazivao da postoji sedmodnevni vremenski ciklus, sedmica. Postoje razna tumačenja o nastanku sedmice koja nisu nikada naučno dokazana. Zbog nematerijalnih osobina sedmice, ljudi su joj pridavali mističnost za koju nisu imali objašnjenje.

U starim rukopisnim knjigama  srbskog naroda sedmica je glavni vremenski period koji kod drugih naroda ne postoji.

U rimskom kalendaru, sve do 313. godine postojao je vremenski period od 9 dana. U grčkom i egipatskom kalendaru postojao je vremenski period od 10 dana. Međutim, Milanskim ediktom 313. godine Konstantin Veliki uzima iz  Srbskog kalendara i starih  srbskih rukopisnih knjiga period od 7 dana i unosi ga u Rimski kalendar. Postavlja se pitanje odakle Srbima saznanje o postojanju sedmodnevnog vremenskog perioda. Da li su naši preci znali nešto što mi do danas nismo saznali.

Prilikom istraživanja harikena Katrine, Vilme i Rite došlo se do saznanja da se posle svakih sedam dana na Suncu javlja nov nematerijalni elektromagnetni ciklus koji traje sedam dana. Bilo je to veliko saznanje za koje nije bilo naučnog objašnjenja.

Pojavom pandemije Kovid 19 došlo se do saznanja da su naši preci znali da na Suncu postoji elektromagnetni ritam od 7 dana. Nije to ritam pandemije već ritam Sunca.

Sedmica je simbol nematerijalnosti Prirode i simbol duhovnosti  srbskog naroda i deo njegovog kulturnog i naučnog nasleđa. To je duhovnost jednog naroda koji može da razume i objasni nematerijalnost Prirode jer osim materijalnih merila vremena postoje i duhovna nematerijalna merila.

Uvođenjem sedmice u  Srbski kalendar Srbi su uveli nematerijalna merila vremena. Tako je vreme kod Srba merilo nematerijalnosti Prirode. Cela priroda odiše brojem sedam i čovek je usklađen sa sedmodnevnim ciklusom Sunca.